вы́гін
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вы́гін | вы́гіны | |
вы́гіну | вы́гінаў | |
вы́гіну | вы́гінам | |
вы́гін | вы́гіны | |
вы́гінам | вы́гінамі | |
вы́гіне | вы́гінах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)