выгіба́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выгіба́нне | |
выгіба́ння | |
выгіба́нню | |
выгіба́нне | |
выгіба́ннем | |
выгіба́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
выгіба́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выгіба́нне | |
выгіба́ння | |
выгіба́нню | |
выгіба́нне | |
выгіба́ннем | |
выгіба́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)