вы́глытаць

‘закончанае да глытаць (што-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́глытаю вы́глытаем
2-я ас. вы́глытаеш вы́глытаеце
3-я ас. вы́глытае вы́глытаюць
Прошлы час
м. вы́глытаў вы́глыталі
ж. вы́глытала
н. вы́глытала
Загадны лад
2-я ас. вы́глытай вы́глытайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́глытаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)