вы́глыкаць
‘закончанае да глыкаць (глытаць) што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́глыкаю | вы́глыкаем | |
| вы́глыкаеш | вы́глыкаеце | |
| вы́глыкае | вы́глыкаюць | |
| Прошлы час | ||
| вы́глыкаў | вы́глыкалі | |
| вы́глыкала | ||
| вы́глыкала | ||
| Загадны лад | ||
| вы́глыкай | вы́глыкайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́глыкаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)