вы́гледзець
‘углядаючыся, заўважыць, знайсці каго-небудзь, што-небудзь; дасканала разглядзець каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́гледжу | вы́гледзім | |
| вы́гледзіш | вы́гледзіце | |
| вы́гледзіць | вы́гледзяць | |
| Прошлы час | ||
| вы́гледзеў | вы́гледзелі | |
| вы́гледзела | ||
| вы́гледзела | ||
| Загадны лад | ||
| вы́гледзь | вы́гледзьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́гледзеўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)