вы́вінціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́вінчу вы́вінцім
2-я ас. вы́вінціш вы́вінціце
3-я ас. вы́вінціць вы́вінцяць
Прошлы час
м. вы́вінціў вы́вінцілі
ж. вы́вінціла
н. вы́вінціла
Загадны лад
2-я ас. вы́вінці вы́вінціце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́вінціўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)