вывяржэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вывяржэ́нне | вывяржэ́нні | |
вывяржэ́ння | вывяржэ́нняў | |
вывяржэ́нню | вывяржэ́нням | |
вывяржэ́нне | вывяржэ́нні | |
вывяржэ́ннем | вывяржэ́ннямі | |
вывяржэ́нні | вывяржэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)