вывучэ́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вывучэ́нец вывучэ́нцы
Р. вывучэ́нца вывучэ́нцаў
Д. вывучэ́нцу вывучэ́нцам
В. вывучэ́нца вывучэ́нцаў
Т. вывучэ́нцам вывучэ́нцамі
М. вывучэ́нцу вывучэ́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)