выве́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| выве́днік | выве́днікі | |
| выве́дніка | выве́днікаў | |
| выве́дніку | выве́днікам | |
| выве́дніка | выве́днікаў | |
| выве́днікам | выве́днікамі | |
| выве́дніку | выве́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)