вы́варат

‘выварацень’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́варат вы́вараты
Р. вы́варата вы́варатаў
Д. вы́варату вы́варатам
В. вы́варат вы́вараты
Т. вы́варатам вы́варатамі
М. вы́вараце вы́варатах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)