вывальня́ць
‘вызваляць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| вывальня́ю | вывальня́ем | |
| вывальня́еш | вывальня́еце | |
| вывальня́е | вывальня́юць | |
| Прошлы час | ||
| вывальня́ў | вывальня́лі | |
| вывальня́ла | ||
| вывальня́ла | ||
| Загадны лад | ||
| вывальня́й | вывальня́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вывальня́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)