вы́буціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
вы́бучу | вы́буцім | |
вы́буціш | вы́буціце | |
вы́буціць | вы́буцяць | |
Прошлы час | ||
вы́буціў | вы́буцілі | |
вы́буціла | ||
вы́буціла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
вы́буціўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)