вы́буціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́бучу вы́буцім
2-я ас. вы́буціш вы́буціце
3-я ас. вы́буціць вы́буцяць
Прошлы час
м. вы́буціў вы́буцілі
ж. вы́буціла
н. вы́буціла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́буціўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)