вы́бухнуць
‘узарвацца; нечакана пачацца’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| вы́бухне | вы́бухнуць | |
| Прошлы час | ||
| вы́бухнуў | вы́бухнулі | |
| вы́бухнула | ||
| вы́бухнула | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́бухнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)