вы́бухнуць

‘аднакратн. да вы+бухаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́бухну вы́бухнем
2-я ас. вы́бухнеш вы́бухнеце
3-я ас. вы́бухне вы́бухнуць
Прошлы час
м. вы́бухнуў вы́бухнулі
ж. вы́бухнула
н. вы́бухнула
Загадны лад
2-я ас. вы́бухні вы́бухніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́бухнуўшы

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)