вы́бухнуць
‘аднакратн. да вы+бухаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
вы́бухну | вы́бухнем | |
вы́бухнеш | вы́бухнеце | |
вы́бухне | вы́бухнуць | |
Прошлы час | ||
вы́бухнуў | вы́бухнулі | |
вы́бухнула | ||
вы́бухнула | ||
Загадны лад | ||
вы́бухні | вы́бухніце | |
Дзеепрыслоўе | ||
вы́бухнуўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)