выбры́кваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выбры́кваю выбры́кваем
2-я ас. выбры́кваеш выбры́кваеце
3-я ас. выбры́квае выбры́кваюць
Прошлы час
м. выбры́кваў выбры́квалі
ж. выбры́квала
н. выбры́квала
Загадны лад
2-я ас. выбры́квай выбры́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выбры́кваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)