вы́брык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вы́брык | вы́брыкі | |
| вы́брыку | вы́брыкаў | |
| вы́брыку | вы́брыкам | |
| вы́брык | вы́брыкі | |
| вы́брыкам | вы́брыкамі | |
| вы́брыку | вы́брыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)