вы́брык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вы́брык | вы́брыкі | |
вы́брыку | вы́брыкаў | |
вы́брыку | вы́брыкам | |
вы́брык | вы́брыкі | |
вы́брыкам | вы́брыкамі | |
вы́брыку | вы́брыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)