выбруко́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. выбруко́ўка выбруко́ўкі
Р. выбруко́ўкі выбруко́вак
Д. выбруко́ўцы выбруко́ўкам
В. выбруко́ўку выбруко́ўкі
Т. выбруко́ўкай
выбруко́ўкаю		 выбруко́ўкамі
М. выбруко́ўцы выбруко́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)