выбруко́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| выбруко́ўванне | |
| выбруко́ўвання | |
| выбруко́ўванню | |
| выбруко́ўванне | |
| выбруко́ўваннем | |
| выбруко́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)