выбруко́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выбруко́ўванне | |
выбруко́ўвання | |
выбруко́ўванню | |
выбруко́ўванне | |
выбруко́ўваннем | |
выбруко́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)