вы́бліск
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вы́бліск | вы́бліскі | |
| вы́бліску | вы́бліскаў | |
| вы́бліску | вы́бліскам | |
| вы́бліск | вы́бліскі | |
| вы́бліскам | вы́бліскамі | |
| вы́бліску | вы́блісках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)