вы́блукаць

‘абысці многія мясціны’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́блукаю вы́блукаем
2-я ас. вы́блукаеш вы́блукаеце
3-я ас. вы́блукае вы́блукаюць
Прошлы час
м. вы́блукаў вы́блукалі
ж. вы́блукала
н. вы́блукала
Загадны лад
2-я ас. вы́блукай вы́блукайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́блукаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)