выбачэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выбачэ́нне выбачэ́нні
Р. выбачэ́ння выбачэ́нняў
Д. выбачэ́нню выбачэ́нням
В. выбачэ́нне выбачэ́нні
Т. выбачэ́ннем выбачэ́ннямі
М. выбачэ́нні выбачэ́ннях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)