вы́балець
‘шмат перанесці; дамагчыся чаго-небудзь у пакутах (выбалець многа гора, пакут і без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́балею | вы́балеем | |
| вы́балееш | вы́балееце | |
| вы́балее | вы́балеюць | |
| Прошлы час | ||
| вы́балеў | вы́балелі | |
| вы́балела | ||
| вы́балела | ||
| Загадны лад | ||
| вы́балей | вы́балейце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́балеўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)