вушні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вушні́к вушнікі́
Р. вушніка́ вушніко́ў
Д. вушніку́ вушніка́м
В. вушніка́ вушніко́ў
Т. вушніко́м вушніка́мі
М. вушніку́ вушніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)