вуша́сцік
‘асоба і жывёла’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вуша́сцік | вуша́сцікі | |
| вуша́сціка | вуша́сцікаў | |
| вуша́сціку | вуша́сцікам | |
| вуша́сціка | вуша́сцікаў | |
| вуша́сцікам | вуша́сцікамі | |
| вуша́сціку | вуша́сціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)