ву́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ву́хканне | |
ву́хкання | |
ву́хканню | |
ву́хканне | |
ву́хканнем | |
ву́хканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
ву́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ву́хканне | |
ву́хкання | |
ву́хканню | |
ву́хканне | |
ву́хканнем | |
ву́хканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)