ву́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ву́хканне | |
| ву́хкання | |
| ву́хканню | |
| ву́хканне | |
| ву́хканнем | |
| ву́хканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ву́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ву́хканне | |
| ву́хкання | |
| ву́хканню | |
| ву́хканне | |
| ву́хканнем | |
| ву́хканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)