ву́хар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ву́хар | ву́хары | |
ву́хара | ву́хараў | |
ву́хару | ву́харам | |
ву́хара | ву́хараў | |
ву́харам | ву́харамі | |
ву́хару | ву́харах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)