вухавё́ртка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вухавё́ртка вухавё́рткі
Р. вухавё́рткі вухавё́ртак
Д. вухавё́ртцы вухавё́рткам
В. вухавё́ртку вухавё́ртак
Т. вухавё́рткай
вухавё́рткаю
вухавё́рткамі
М. вухавё́ртцы вухавё́ртках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)