ву́ркнуць

‘аднакратны да вуркаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ву́ркну ву́ркнем
2-я ас. ву́ркнеш ву́ркнеце
3-я ас. ву́ркне ву́ркнуць
Прошлы час
м. ву́ркнуў ву́ркнулі
ж. ву́ркнула
н. ву́ркнула
Загадны лад
2-я ас. ву́ркні ву́ркніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ву́ркнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)