вуркаце́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вуркаце́нне
Р. вуркаце́ння
Д. вуркаце́нню
В. вуркаце́нне
Т. вуркаце́ннем
М. вуркаце́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)