вуркатну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вуркатну́ вуркатнё́м
2-я ас. вуркатне́ш вуркатняце́
3-я ас. вуркатне́ вуркатну́ць
Прошлы час
м. вуркатну́ў вуркатну́лі
ж. вуркатну́ла
н. вуркатну́ла
Загадны лад
2-я ас. вуркатні́ вуркатні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час вуркатну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)