вундэркі́нд

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вундэркі́нд вундэркі́нды
Р. вундэркі́нда вундэркі́ндаў
Д. вундэркі́нду вундэркі́ндам
В. вундэркі́нда вундэркі́ндаў
Т. вундэркі́ндам вундэркі́ндамі
М. вундэркі́ндзе вундэркі́ндах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)