ву́лічнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ву́лічнік ву́лічнікі
Р. ву́лічніка ву́лічнікаў
Д. ву́лічніку ву́лічнікам
В. ву́лічніка ву́лічнікаў
Т. ву́лічнікам ву́лічнікамі
М. ву́лічніку ву́лічніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)