вузкаасабі́сты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вузкаасабі́сты вузкаасабі́стая вузкаасабі́стае вузкаасабі́стыя
Р. вузкаасабі́стага вузкаасабі́стай
вузкаасабі́стае		 вузкаасабі́стага вузкаасабі́стых
Д. вузкаасабі́стаму вузкаасабі́стай вузкаасабі́стаму вузкаасабі́стым
В. вузкаасабі́сты (неадуш.)
вузкаасабі́стага (адуш.)		 вузкаасабі́стую вузкаасабі́стае вузкаасабі́стыя (неадуш.)
вузкаасабі́стых (адуш.)
Т. вузкаасабі́стым вузкаасабі́стай
вузкаасабі́стаю		 вузкаасабі́стым вузкаасабі́стымі
М. вузкаасабі́стым вузкаасабі́стай вузкаасабі́стым вузкаасабі́стых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)