ву́збалацце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ву́збалацце | ву́збалацці | |
| ву́збалацця | ву́збалаццяў | |
| ву́збалаццю | ву́збалаццям | |
| ву́збалацце | ву́збалацці | |
| ву́збалаццем | ву́збалаццямі | |
| ву́збалацці | ву́збалаццях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)