вужо́ўнікавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. вужо́ўнікавыя
Р. вужо́ўнікавых
Д. вужо́ўнікавым
В. вужо́ўнікавыя
Т. вужо́ўнікавымі
М. вужо́ўнікавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)