вугрападо́бныя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
вугрападо́бныя | |
вугрападо́бных | |
вугрападо́бным | |
вугрападо́бных | |
вугрападо́бнымі | |
вугрападо́бных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)