вуго́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вуго́льнік | вуго́льнікі | |
вуго́льніка | вуго́льнікаў | |
вуго́льніку | вуго́льнікам | |
вуго́льнік | вуго́льнікі | |
вуго́льнікам | вуго́льнікамі | |
вуго́льніку | вуго́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)