вуглямы́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вуглямы́йка вуглямы́йкі
Р. вуглямы́йкі вуглямы́ек
Д. вуглямы́йцы вуглямы́йкам
В. вуглямы́йку вуглямы́йкі
Т. вуглямы́йкай
вуглямы́йкаю		 вуглямы́йкамі
М. вуглямы́йцы вуглямы́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)