вугламе́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вугламе́р вугламе́ры
Р. вугламе́ра вугламе́раў
Д. вугламе́ру вугламе́рам
В. вугламе́р вугламе́ры
Т. вугламе́рам вугламе́рамі
М. вугламе́ры вугламе́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)