вуглазу́быя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
вуглазу́быя | |
вуглазу́бых | |
вуглазу́бым | |
вуглазу́бых | |
вуглазу́бымі | |
вуглазу́бых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)