вуглава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вуглава́ты вуглава́тая вуглава́тае вуглава́тыя
Р. вуглава́тага вуглава́тай
вуглава́тае		 вуглава́тага вуглава́тых
Д. вуглава́таму вуглава́тай вуглава́таму вуглава́тым
В. вуглава́ты (неадуш.)
вуглава́тага (адуш.)		 вуглава́тую вуглава́тае вуглава́тыя (неадуш.)
вуглава́тых (адуш.)
Т. вуглава́тым вуглава́тай
вуглава́таю		 вуглава́тым вуглава́тымі
М. вуглава́тым вуглава́тай вуглава́тым вуглава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)