ву́гальшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ву́гальшчык ву́гальшчыкі
Р. ву́гальшчыка ву́гальшчыкаў
Д. ву́гальшчыку ву́гальшчыкам
В. ву́гальшчыка ву́гальшчыкаў
Т. ву́гальшчыкам ву́гальшчыкамі
М. ву́гальшчыку ву́гальшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)