ву́гальнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ву́гальнік | ву́гальнікі | |
| ву́гальніка | ву́гальнікаў | |
| ву́гальніку | ву́гальнікам | |
| ву́гальніка | ву́гальнікаў | |
| ву́гальнікам | ву́гальнікамі | |
| ву́гальніку | ву́гальніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)