воўнапрадзе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| воўнапрадзе́нне | |
| воўнапрадзе́ння | |
| воўнапрадзе́нню | |
| воўнапрадзе́нне | |
| воўнапрадзе́ннем | |
| воўнапрадзе́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)