воўнаапрацо́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. воўнаапрацо́ўчы воўнаапрацо́ўчая воўнаапрацо́ўчае воўнаапрацо́ўчыя
Р. воўнаапрацо́ўчага воўнаапрацо́ўчай
воўнаапрацо́ўчае		 воўнаапрацо́ўчага воўнаапрацо́ўчых
Д. воўнаапрацо́ўчаму воўнаапрацо́ўчай воўнаапрацо́ўчаму воўнаапрацо́ўчым
В. воўнаапрацо́ўчы (неадуш.)
воўнаапрацо́ўчага (адуш.)		 воўнаапрацо́ўчую воўнаапрацо́ўчае воўнаапрацо́ўчыя (неадуш.)
воўнаапрацо́ўчых (адуш.)
Т. воўнаапрацо́ўчым воўнаапрацо́ўчай
воўнаапрацо́ўчаю		 воўнаапрацо́ўчым воўнаапрацо́ўчымі
М. воўнаапрацо́ўчым воўнаапрацо́ўчай воўнаапрацо́ўчым воўнаапрацо́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)