во́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
во́чнік | во́чнікі | |
во́чніка | во́чнікаў | |
во́чніку | во́чнікам | |
во́чніка | во́чнікаў | |
во́чнікам | во́чнікамі | |
во́чніку | во́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)