во́ханне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| во́ханне | во́ханні | |
| во́хання | во́ханняў | |
| во́ханню | во́ханням | |
| во́ханне | во́ханні | |
| во́ханнем | во́ханнямі | |
| во́ханні | во́ханнях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)