ворывапрыда́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ворывапрыда́тны ворывапрыда́тная ворывапрыда́тнае ворывапрыда́тныя
Р. ворывапрыда́тнага ворывапрыда́тнай
ворывапрыда́тнае		 ворывапрыда́тнага ворывапрыда́тных
Д. ворывапрыда́тнаму ворывапрыда́тнай ворывапрыда́тнаму ворывапрыда́тным
В. ворывапрыда́тны (неадуш.)
ворывапрыда́тнага (адуш.)		 ворывапрыда́тную ворывапрыда́тнае ворывапрыда́тныя (неадуш.)
ворывапрыда́тных (адуш.)
Т. ворывапрыда́тным ворывапрыда́тнай
ворывапрыда́тнаю		 ворывапрыда́тным ворывапрыда́тнымі
М. ворывапрыда́тным ворывапрыда́тнай ворывапрыда́тным ворывапрыда́тных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)