вольнаадпу́шчанік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вольнаадпу́шчанік | вольнаадпу́шчанікі | |
| вольнаадпу́шчаніка | вольнаадпу́шчанікаў | |
| вольнаадпу́шчаніку | вольнаадпу́шчанікам | |
| вольнаадпу́шчаніка | вольнаадпу́шчанікаў | |
| вольнаадпу́шчанікам | вольнаадпу́шчанікамі | |
| вольнаадпу́шчаніку | вольнаадпу́шчаніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)