вокавыме́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вокавыме́рнік | вокавыме́рнікі | |
вокавыме́рніка | вокавыме́рнікаў | |
вокавыме́рніку | вокавыме́рнікам | |
вокавыме́рнік | вокавыме́рнікі | |
вокавыме́рнікам | вокавыме́рнікамі | |
вокавыме́рніку | вокавыме́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)